کارشناسی ارشد » گروه آزمایشی علوم انسانی » الهیات ومعارف اسلامی، فقه ومبانی حقوق اسلامی » معرفی رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی
فقه و مبانی حقوق اسلامی، رشتهای بینابینی است که دانشجویان در این رشته هم با دروس رشته حقوق و هم دروس رشته فقه آشنا میگردند.
در این رشته علاوه بر تدریس یک دوره کامل فقه امامیه (منبع قانون مدنی ایران) و یک دوره کامل اصول فقه، دانشجویان با دروس حقوقی متنوعی اعم از حقوق مدنی، حقوق تجارت، حقوق جزا، آئین دادرسی مدنی، آئین دادرسی کیفری و حقوق بینالملل آشنا میگردند.
دانشجویان طی دوره کارشناسی علاوه بر آشنایی با مباحث بنیادی و اساسی در زمینه های مختلف علوم اسلامی ، بهطور نسبی درباره حقوق اسلامی و عرفی به کسب دانش میپردازند؛ بهگونهای که در پایان این دوره، زمینه لازم برای ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری حقوق و فقه آماده میشوند و میتوانند با تکیه بر معلومات خویش در شغلهای گوناگونی نظیر وکالت، قضاوت، سردفتری دفاتر اسناد رسمی، ازدواج و طلاق، مشاور حقوقی سازمانها و وزارتخانهها و تدریس در دانشگاه و... مشغول به کار شوند.
تعداد واحدها |
|
28 |
دروس تخصصی |
4 |
رساله تحقیقی |
32 |
جمع |
دروس تخصصی گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی:
فقه ، فقه مقارن ، اصول فقه ، آیات الاحکام ، تاریخ فقه و فقها ، احادیث فقهی ، حقوق جزای خصوصی اسلام، حقوق بینالملل اسلام، آیین دادرسی در اسلام ، حقوق جزای عمومی اسلامی، قواعد فقه مدنی، حقوق خانواده، کلیات حقوق، حقوق تطبیقی
هدف از تحصیل رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی:
1-تربیت و تأمین مربیان و مدرسان متخصص در مسائل حقوق و فقه اسلامی جهت جذب در دادگستری و دیگر نهادهای مشابه براساس مصوبات مجلس شورای اسلامی
2- تربیت و تأمین محقق در زمینه مطالعات و تحقیقات اسلامی در رشته های قرآن و حدیث، تاریخ و تمدن اسلامی، حکمت و کلام اسلامی و عرفان و ادیان
3-تأمین نیروی لازم و متخصص برای خدمت در رایزنیها و نمایندگیهای فرهنگی در خارج از کشور
4-فراهم ساختن امکانات برای ارتقای سطح علمی و فرهنگی کارشناسان و صاحب منصبان دستگاهها و سازمانهای دولتی در زمینه مطالعات اسلامی
6-افزایش امکان گزینش مطلوبتر دانشجو برای دوره های دکتری رشته های پنجگانه الهیات
7-جذب داوطلبان مطالعات و تحقیقات اسلامی از کشورهای دیگر جهان
8-فراهم کردن زمینه و امکانات تحصیل علوم و معارف اسلامی برای علاقمندانی که امکان کسب این علوم و معارف در حوزههای علمیه برای آنان وجود ندارد.